poniedziałek, 11 stycznia 2010

bibliografia Konstatny Ildefons Gałczyński

KONSTANTY ILDEFONS GAŁCZYŃSKI



J. Błoński Konstanty Ildefons Gałczyński (w tegoż:) Poeci i inni, Kraków 1956.
A. Drawicz, Konstanty Ildefons Gałczyński, Warszawa 1973.
K. Gałczyńska, Zielony Konstanty czyli Opowieść o życiu i poezji Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Warszawa 2003.
K. Gałczyńska, „Czas swe wzory układa”: dziennik z Prania, Warszawa 1984.
K. Gałczyńska, Gałczyński, Wrocław 1998.
Wspomnienia o Konstantym Ildefonsie Gałczyńskim, pod red. A Kamieńskiej, Warszawa 1961.
Dzieło i życie Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, t. 1-2, pod red. A. Kulawika i J.S. Ossowskiego, Kraków 2005.
A. Kulawik, Konstanty Ildefons Gałczyński, Kraków 1977.
J.S. Ossowski, Szarlatanów nikt nie kocha: studia i szkice o Gałczyńskim, Kraków 2006.
A. Sandauer, O Gałczyński – tym razem… bez taryfy ulgowej (w tegoż:) Liryka i logika, Warszawa 1971.
A. Sandauer, Poeci trzech pokoleń: Staff, Tuwim, Słonimski, Iwaszkiewicz, Broniewski, Przyboś, Gałczyński, Jastrun, Warszawa 1955.
E. Sidoruk, Groteska w poezji Dwudziestolecia: Leśmian, Tuwim, Gałczyński, Białystok 2004.
T. Stępień, Gałczyński i media, Katowice 2005
M. Wyka, Wstęp, [w:] K.I. Gałczyński, Wybór poezji, Wrocław 2003.
K.W. Zawodziński, Wśród poetów, Kraków 1964.

bibliografia Julian Przyboś

JULIAN PRZYBOŚ



E. Balcerzan, Liryka Juliana Przybosia. Warszawa 1989.
A. Cieński, Julian Przyboś: kulturowe podstawy twórczości, Warszawa 1987.
Julian Przyboś: życie i dzieło poetyckie: zbiór artykułów i rozpraw, pod red. S. Fryciego, Rzeszów 1976.
K. Heska-Kwaśniewicz, „Miłość jak przepaść”: Julian Przyboś i góry, Katowice 1998.
B. Kierc, Przyboś i…, Wrocław 1976.
J. Kwiatkowski, Świat poetycki Juliana Przybosia. Warszawa 1972.
Juliana Przybosia najmniej słów: analizy i interpretacje, pod red. S. Makowskiego, Warszawa 1991.
B. Łazińska, Przyboś i romantycy, Warszawa 2002.
A. Sandauer, Przyboś, Warszawa 1970.
A. Sandauer, Poeci trzech pokoleń: Staff, Tuwim, Słonimski, Iwaszkiewicz, Broniewski, Przyboś, Gałczyński, Jastrun, Warszawa 1955.
Wspomnienia o Julianie Przybosiu, oprac. J. Sławiński, Warszawa 1976.
W.P. Szymański, Julian Przyboś, Warszawa 1978.
A.K. Waśkiewicz, Julian Przyboś i Awangarda Krakowska, Warszawa 1990.

bibliografia Julian Tuwim

Bibliografia twórczości JULIANA TUWIMA



M. Głowiński, Poetyka Tuwima a polska tradycja literacka, Warszawa 1962.
M. Głowiński, Wstęp, [w:] J. Tuwim Wiersze wybrane, Wrocław 1964.
P. Matywiecki, Twarz Tuwima, Warszawa 2007.
A. Nasiłowska, Skamandryci i satelici, [w tejże:] Trzydziestolecie 1914-1944, Warszawa 1997.
A. Nawarecki, Rzeczy i marzenia. Studia o wyobraźni poetyckiej skamandrytów, Katowice 1993.
I. Opacki, Rousseau mieszczańskiego dwudziestolecia. „Samotność” i „Wspólnota” w międzywojennej poezji Tuwima, [w:] Skamander, t. 1, red. I. Opacki, Katowice 1978.
A. Sandauer, Julian Tuwim; O poecie, który był diabłem, [w:] Poeci czterech pokoleń, Kraków 1977.
J. Sawicka, „Filozofia słowa” J. Tuwima, Wrocław 1975.
J. Sawicka, Julian Tuwim, Warszawa 1986.
E. Sidoruk, Groteska w poezji Dwudziestolecia: Leśmian, Tuwim, Gałczyński, Białystok 2004.
T. Stępień, Kabaretiana, Warszawa 2002.
J. Stradecki, W kręgu Skamandra, Warszawa 1977.
Studia o poezji J. Tuwima, [w:] Skamander, t. 3, red. I. Opacki, Katowice 1982.
M. Urbanek, Tuwim, Wrocław 2004.
A. Węgrzyniak, Ja głosów świata imitator: studia o poezji Juliana Tuwima, Katowice 2005.
K. Wyka, Rzecz czarnoleska; Bukiet z całej epoki, [w tegoż:] Rzecz wyobraźni, Warszawa 1997.
K.W. Zawodziński, Szkice o Tuwimie, [w tegoż:] Wśród poetów, Kraków 1964.

niedziela, 10 stycznia 2010

bibliografia XX-lecie miedzywojenne

DWUDZIESTOLECIE MIĘDZYWOJENNE

Słownik literatury polskiej XX wieku, red. A. Brodzka i in., Wrocław 1992.
E. Balcerzan, Poezja polska w latach 1918-1939, Warszawa 1996.
W. Bolecki, Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym, Wrocław 1982.
A. Hutnikiewicz, Od czystej formy do literatury faktu: główne teorie i programy literackie XX stulecia, Warszawa 1999.
K. Jakowska, Międzywojenna powieść perswazyjna, Warszawa 1992.
K. Jakowska, Powrót autora, Warszawa 1982.
E. Kraskowska, Piórem niewieścim. Z problemów prozy kobiecej dwudziestolecia międzywojennego, Poznań 1999.
J. Kwiatkowski, Literatura Dwudziestolecia, Warszawa 1990.
Literatura polska 1918-1975, t. 1: 1918-1932, red. A. Brodzka, H. Zaworska, S. Żółkiewski, Warszawa 1975.
Literatura polska 1918-1975, t. 2: 1933-1945, red. A. Brodzka, H. Zaworska, S. Żółkiewski, Warszawa 2002.
Cz. Miłosz, Wyprawa w dwudziestolecie, Kraków 1999.
A. Nasiłowska, Trzydziestolecie 1914-1944, Warszawa 1999.
Poeci dwudziestolecia międzywojennego, t. 1-2, pod red. I. Maciejewskiej, Warszawa 1982.
Prozaicy dwudziestolecia międzywojennego: sylwetki, pod red. B. Farona, Warszawa 1974.
M. Rawiński, Dramaturgia polska 1918-1939, Warszawa 1993.
A. Sandauer, Zebrane pisma krytyczne, Warszawa 1981.
W.P. Szymański, Moje dwudziestolecie 1918-1939, Kraków 1998.
K. Wyka, Rzecz wyobraźni, Kraków 1997.
S. Wysłouch, Problematyka symultanizmu w prozie, Poznań 1981.
Z problemów literatury polskiej XX wieku, t. 2: Literatura międzywojenna, red. A. Brodzka i Z. Żabicki, Warszawa 1965.

sobota, 9 stycznia 2010

bibliografia Fiodor Dostojewski

Bibliografia dotycząca twórczości FIODORA DOSTOJEWSKIEGO



M. Bachtin, Problemy poetyki Dostojewskiego, przeł. N. Modzelewska, Warszawa 1970.
M. Bohun, Fiodor Dostojewski i idea upadku cywilizacji europejskiej, Katowice 1996.
H. Brzoza, Dostojewski – myśl a forma, Łódź 1984.
L. Jazukiewicz-Osełkowska, Fiodor Dostojewski w twórczości Stanisława Brzozowskiego i Stefana Żeromskiego: studium porównawcze, Warszawa 1980.
C. Miłosz, Dostojewski i Sartre, Kraków 1984.
R. Przybylski, Dostojewski i „przeklęte problemy”. Od „Biednych ludzi” do „Zbrodni i kary”, Warszawa 1964.
T. Poźniak, Dostojewski w kręgu symbolistów rosyjskich, Wrocław 1969.
A. Raźny, Fiodor Dostojewski: filozofia człowieka a problemy poetyki, Kraków 1988.
J. Smaga, Fiodor Dostojewski, Warszawa 1974.
B. Urbankowski, Dostojewski – dramat humanizmów, Warszawa 1978.
C. Wodziński, Trans, Dostojewski, Rosja czyli O filozofowaniu siekierą, Gdańsk 2005.

bibliografia Joseph Conrad

Bibliografia dotycząca twórczości JOSEPHA CONRADA



T. Bobrowski, Listy do Conrada, oprac. R. Jabłkowska, Warszawa 1981.
A. Braun, Szkoła Conrada, Sopot 1995.
G. Jean-Aubry, Życie Conrada, przeł. [z fr.] M. Korniłowiczówna, Warszawa 1958.
M. Komar, Piekło Conrada, Warszawa 1988.
A. Kowalska, Conrad 1896-1900 – Strategia wrażeń i refleksji w narracjach Marlowa, Łódź 1973.
A. Kowalska, Conrad i Gombrowicz w walce o swoją wybitność, posł. M. Janion, Warszawa 1986.
Z. Najder, Życie Conrada-Korzeniowskiego, t. 1-2, Warszawa 1996.
Z. Najder, Sztuka i wierność: szkice o twórczości Josepha Conrada, przekł. [z ang.] H. Najder, Opole 2000.
L. Prorok, Inicjacje Conradowskie, Kraków 1987.
W. Tarnawski, Conrad: człowiek, pisarz, Polak, Londyn 1972.
S. Zabierowski, Autor-rodak: pisarze polscy wobec Conrada, Katowice 1988.
S. Zabierowski, Dziedzictwo Conrada w literaturze polskiej XX wieku, Kraków 1992.
S. Zabierowski, Jak czytać „Lorda Jima”, Katowice 1997.

bibligorafia Stefan Żeromski

Bibliografia dotycząca twórczości STEFANA ŻEROMSKIEGO:



A. Hutnikiewicz, Stefan Żeromski, Warszawa 1991.
J.Z. Jakubowski, Stefan Żeromski, Warszawa 1974.
Żeromski. Z dziejów recepcji twórczości. 1895-1964, oprac. Z. J. Adamczyk, Warszawa 1975.
L. Jazukiewicz-Osełkowska, Fiodor Dostojewski w twórczości Stanisława Brzozowskiego i Stefana Żeromskiego: studium porównawcze, Warszawa 1980.
Z. Lisowski, Nowelistyka Stefana Żeromskiego, Kielce 1998.
H. Markiewicz, O Prusie i Żeromskim, Kraków 1995.
I. Maciejewska, Wstęp, [w:] S. Żeromski, Ludzie bezdomni, Wrocław 1987.
F. Netz, Cierpienia młodego Ż., red. i oprac. Z.P. Szandar, Katowice 2000.
J. Paszek, Tekst i styl „Popiołów”, Wrocław 1992.
J. Paszek, Żeromski, Wrocław 2001.
Klucze do Żeromskiego, red. K. Stępnik, Lublin 2003.

zakończenie

Zakończenie to ostatnia część pracy sygnalizująca wyczerpanie tematu. Treść i kształt zakończenia zależą od zamysłu kompozycyjnego ora od realizowanej formy wypowiedzi.

Sposoby na pisanie zakończeń:

1. zachowanie związku z tematem:
• bezpośrednie odniesienie do tematu wypracowania – można przytoczyć jego fragment
temat: Fatum czy wolna wola? Twoje refleksje nad ludzkim losem po lekturze wybranych utworów różnych epok.

zakończenie: Na zakończenie wrócę do zasadniczego problemu: fatum czy wolna wola? Różnorodność losów bohaterów uniemożliwia jednoznaczną odpowiedź...

• przywołanie tematu przez oddanie jego sensu własnymi słowami

temat: Romantycy muszą zginąć... Dzisiejszy świat nie dla nich...” (B. Prus: Lalka). Twoje refleksje o wartościach upowszechnianych przez pisarzy romantyzmu.

zakończenie: W odwiecznym sporze o prymat serca i rozumu, marzenia i trzeźwego pragmatyzmu trudno o jednoznaczne rozstrzygnięcia...

2. rekapitulacja; podsumowanie wcześniejszych rozważań; należy przy tym pamiętać o unikaniu powielania wniosków cząstkowych, myśli lub sformułowań użytych wcześniej

3. prezentowanie własnego sądu na temat rozważanego zagadnienia

4. cytat, refleksja lub pytanie retoryczne

zasady użycia cudzysłowu

Zasady użycia cudzysłowu:

1. w cudzysłów ujmujemy wszelkie przytoczenia
2. gdy tekst cytowany jest wyróżniony za pomocą innego rodzaju czcionki, innym charakterem pisma, nie powinniśmy stosować cudzysłowu
3. jeśli w obręb cytatu wprowadzono komentarz autora lub narratora, to wydzielamy go myślnikami
„Chcąc mnie sądzić – komentuje podmiot – nie ze mną trzeba być, lecz we mnie”
4. kropkę stawiamy zawsze po cudzysłowie
5. wielokropek stawiamy po cudzysłowie, jeśli cytat został urwany
6. jeśli wielokropek jest częścią cytowanego tekstu, cudzysłów należy umieścić po nim

sposoby wprowadzania cytatów

Sposób wprowadzania cytatu nawiązuje do składni mowy zależnej i niezależnej. Cytat jest zwykle zdaniem wprowadzanym i nie wiąże się składniowo ze zdaniem wprowadzającym. Może również być wpleciony w treść tak, że stanowi jej integralną część.

1. mowa niezależna

• Na złorzeczenia swojej żony Hiob odpowiedział: „Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy?”

• Wyjątkowo duże zagęszczenie spółgłosek szczelinowych i zwarto-szczelinowych:
„Szumiał las, śpiewał las,
gubił złote liście,
świeciło jasne słonko
chłodno złociście..”
decyduje o przyciszonym, sielankowym nastroju monologu lirycznego.

• Wyjątkowo duże zagęszczenie spółgłosek szczelinowych i zwarto-szczelinowych:
„Szumiał las, śpiewał las,/ gubił złote liście,/ świeciło jasne słonko/ chłodno złociście..”
decyduje o przyciszonym, sielankowym nastroju monologu lirycznego.

2. mowa zależna
Hioba zapytał żonę, która złorzeczyła, że jeśli dobro przyjęli z rąk Boga, to czemu nie mogą przyjąć zła.

cytowanie

Cechy dobrego cytatu:
• trafność (gdy odpowiada tematowi)
• zwięzłość (zbyt długie cytaty odbierają pracy samodzielność)
• zrozumiałość (treść cytatu musi odpowiadać myśli autora)
• zgodność z tekstem oryginalny (co oznacza nie tylko wierność zapisu, ale też zgodność intencji)

Cytaty są wykorzystywane w różnych celach:
1. wyrażają skomplikowane myśli:
Francuski filozof, Emmanuel Levinas wyraził to samo w pracy pod tytułem Znaczenie a sens: „Pragnienie kogoś Innego, doznawane w najbanalniejszym doświadczeniu społecznym, jest odruchem fundamentalnym. Porywem czystym, bezwzględną orientacją, sensem”.

2. są argumentami, uwiarygodniają własną opinię, ponieważ przytoczone słowa pochodzą od postaci, które cieszą się ogólnym zaufaniem i szacunkiem:
Człowiek musi dawać sobie radę w życiu, stawiać czoło przeciwnościom losu i śmiało iść do przodu. Jednak zdziała więcej, gdy nie jest sam, gdy jest wspierany przez innych. Między innymi dlatego Adam Mickiewicz w Odzie do młodości wzywał:
„Razem, młodzi przyjaciele!...
W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele;
Jednością silni, rozumnie szałem,
Razem, młodzi przyjaciele!...”

3. mogą służyć jako kontrargumenty, aby można przeprowadzić krytykę zawartych w nich treści:
Izabela Łęcka broni arystokracji, jej stylu życia, mówiąc: „Jest pan uprzedzony, gdyż nawet i ta, jak pan mówi, próżnująca arystokracja odgrywa ważną rolę na świecie. To, co pan nazywa zbytkiem, jest właściwie wygodą, przyjemnością i polorem, której od arystokracji uczą się nawet niższe stany i tym sposobem cywilizują się”. Nie sądzę, żeby miała rację. Jej argumenty kompromitują...

4. są dokumentami, które podkreślają wartość omawianych zagadnień, dowodzą rzetelności przekazywanych informacji:
Myśl Słowackiego podkreślają środki stylistyczne: anafory, porównania, np.:
„A czasem był jak piorun jasny, prędki,
A czasem smutny jako pieśń stepowa,
A czasem jako skarga nimfy miętki,
A czasem piękny jak aniołów mowa...”

5. pod względem kompozycyjny mogą otwierać i zamykać wypracowanie, występować w funkcji motta

o wstępach

Początek wypracowania/prezentacji maturalnej musi nawiązywać do tematu, wprowadzić intencje, myśli idee piszącego, które zostaną w pełni rozwinięte w dalszych częściach pracy/prezentacji.

Sposoby rozpoczynania wypracowań zależą od tematu i jego interpretacji.

1. objaśnienie pojęć zawartych w temacie

temat: „Świat jest oceanem szczęścia – to wiadomo”. Przedstaw literackie wizje szczęścia w utworach różnych epok.
początek: Szczęście to suma pozytywnych wydarzeń i uczuć, które powodują, że człowiek czuje się radosny i usatysfakcjonowany.

2. informacje historyczne, historycznoliterackie, biograficzne, techniczne, społeczne, gospodarcze itp.

temat: Dokonaj analizy porównawczej wierszy Pieśń XXIV Jana Kochanowskiego i Przyszli, żeby zobaczyć poetę Tadeusza Różewicza.
początek: Jakże odlegli sobie pod względem czasowym i literackim są Jan Kochanowski i Tadeusz Różewicz. Twórca Odprawy posłów greckich zaczynał od wierszy w języku łacińskim....

3. pytanie (pytania), na które w dalszej części wstępu próbuje się odpowiedzieć

temat: Tęsknota za szczęściem rodzinnym – odwieczny motyw literacki funkcjonujący do dzisiaj. Podaj przykłady.
początek: Dlaczego nasi rodzice, opiekunowie gotowi są do tak wielu poświęceń? O co tak zabiegają? Jak nietrudno się domyślić, pragną osiągnąć szczęście rodzinne, często za cenę wielu wyrzeczeń

4. jeśli w temacie jest pytanie, postawienie tezy

temat: Czy prawda i dobro zapewniają człowiekowi szczęście? Rozważ, jak na to pytanie odpowiadają bohaterowie literaccy różnych epok.
początek: Prawda i dobro nie zapewniają człowiekowi szczęścia.

5. cytat nawiązujący do problematyki pracy oraz jego interpretacja.

temat: Małe ojczyzny, krajobrazy polskie jako wartości wobec wyzwań wielkiego świata. Do jakich refleksji skłoniła cię lektura dzieł dotyczących tego tematu?.
początek: „Na pagórku niewielkim, we brzozowym gaju,/ Stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz podmurowany”

6. wyjaśnienie, kim są postaci przedstawione w załączonym do tematu fragmencie tekstu; przedstawienie relacji między nimi; umiejscowienie fragmentu w całości utworu prozatorskiego, w dorobku twórcy

analiza tematu wypracowania

Zanim zaczniesz pisać wypracowanie, musisz przeanalizować temat. Zwróć uwagę, że tematy prezentacji maturalnych oraz wypracowań zawierają niezbędne do ich zrozumienia elementy:

1. słowa polecenia, których czasem trzeba się domyślić z kontekstu (dokonaj, porównaj, rozważ, wykaż, zanalizuj)

Artyści słowa- uczniami i mistrzami. Rozwiń temat przywołując utwory z różnych epok kulturowych.

2. określenie uściślające zawężające obszar rozważań, będące zasadniczym tematem pracy

Artyści słowa- uczniami i mistrzami. Rozwiń temat przywołując utwory z różnych epok kulturowych.

3. materiał literacki (określony, domyślny lub do wyboru)

Josif Brodski twierdzi, że „przeznaczeniem dzieła sztuki zawsze jest przetrwać swego stwórcę”. Omawiając wybrane dzieła powstałe do końca XIX wieku, wykaż, że wypełniły one swoje przeznaczenie.

jak sporządzić opis bibliograficzny?

ZAPAMIĘTAJ!
tytuły książek piszemy pismem pochylonym, nie w cudzysłowie!

Przykładowy opis bibliograficzny:

Wydawnictwo zwarte
P.Pioterek, B. Zieleniecka, Technika pisania prac dyplomowych. Poznań 1999.

Artykuł w pracy zbiorowej
L. Ciamaga, Wspólna polityka rolna. [w:] Unia Europejska. Warszawa 1998, s. 148-163.

Wydawnictwo ciągłe (artykuł)
Z. Sapijaszka, Co umieją studenci. „Forum Akademickie” 1999, nr 12, s. 32-34.



Bibliografia podmiotowa to teksty literackie czy szerzej teksty kultury (utwory muzyczne, dzieła malarskie, filmy).

Bibliografia przedmiotowa z kolei to opracowania, omówienia tekstów kultury.

bibliografia nawiązania międzytekstowe

Bibliografia dotycząca nawiązań międzytekstowych, intertekstualności

M. Bachtin, Gatunkowe i fabularno-kompozycyjne właściwości utworów Dostojewskiego, w: Problemy poetyki Dostojewskiego, przekł. N. Modzelewska, Warszawa 1970.
S. Balbus, Intertekstualność a proces historycznoliteracki, Kraków 1990.
S. Balbus, Między stylami, Kraków 1993.
W. Bolecki, Pre-teksty i teksty. Z dziejów związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX wieku, Warszawa 1991.
W. Borowy, O wpływach i zależnościach w literaturze, w: Studia i szkice literackie, t. II, oprac. Z. Stefanowska i A. Paluchowski, Warszawa 1983.
M. Głowiński, O intertekstualności, w: Poetyka i okolice, Warszawa 1992.
H. Markiewicz, Parodia i inne gatunki literackie, w: Nowe przekroje i zbliżenia, Warszawa 1974.
Między tekstami. Intertekstualność jako problem poetyki historycznej, red. J. Ziomek, J. Sławiński, W. Bolecki, Warszawa 1992.
R. Nycz, Intertekstualność i jej zakresy; teksty, gatunki, światy oraz Parodia i pastisz. Z dziejów pojęć artystycznych w świadomości literackiej XX wieku, w: tegoż, Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, Warszawa 1993.
Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Warszawa 1988, hasła: Intertekstualność, Stylizacja, Aluzja, Parodia, Pastisz.

bibliografia dramat

Bibliografia dotycząca tematyki związanej z DRAMATEM.

W. Baluch, M. Sugiera, J. Zając, Dyskurs, postać i płeć w dramacie, Kraków 2002 (wybrane rozdziały).
Dobrze skrojony brutalizm [dyskusja o nowej dramaturgii], “Didaskalia” nr 39, grudzień 2000.
L. Eustachiewicz, Dramaturgia współczesna 1945-1980, Warszawa 1985.
S. Gąssowski, Współcześni dramatopisarze polscy, Warszawa 1978.
J. Kelera, Absurdu teatr, w: Słownik literatury polskiej XX wieku, Wrocław 1992.
J. Kelera, Dramat, tamże.
J. Kelera, Dramaturgia groteski, w tegoż: Panorama dramatu. Studia i szkice, Wrocław 1989, s. 105-122.
J. Kelera, Język świadomości nowej dramaturgii, w: Kpiarze i moraliści. Szkice o nowej polskiej dramaturgii, Kraków 1986, s. 145-167.
S. Rzęsikowski, Czy wszystko jest błazeństwem? Szkice o współczesnej dramaturgii, Łódź 1993.
G. Sinko, Kryzys języka w dramacie współczesnym. Rzeczywistość czy złudzenie. Wrocław 1977.
I. Sławińska, Czytanie dramatu (1. Akcja, sytuacja, zdarzenie dramatyczne, 2. Struktura postaci), w: tejże, Odczytywanie dramatu, Warszawa 1988, s. 7-25.
L. Sokół, Historia i współczesność groteski, “Dialog” 1970, nr 8.
T. Terlecki, Polski dramat awangardowy, “Dialog” 1993, nr 4.
S. Treugutt, Dramat współczesny wobec współczesnego teatru, “Dialog” 1972 nr 1, także w: tegoż, Pożegnanie teatru, Warszawa 2001.
S. Treugutt, Autor i teatr, w: tegoż: Pożegnanie teatru, Warszawa 2001.
A. Żurowski, Zasoby i sposoby. Przegląd dramaturgii polskiej 1970-1984, Gdańsk 1988

bibliografia gatunki literackie

Bibliografia dotycząca tematyki związanej z gatunkami literackimi.

M. Bachtin, Problem gatunków mowy, w: Estetyka twórczości słownej, Warszawa 1986.
D. Ben-Amos, Kategorie analityczne a gatunki etniczne, “Pamiętnik Literacki” 1989, nr 2.
R. Cohen, Historia i gatunek, “Pamiętnik Literacki” 1989, nr 2.
G. Genette, Gatunki, “typy”, tryby, w: Studia z teorii literatury. Archiwum “Pamiętnika Literackiego”, t. II, red. K. Bartoszyński, M. Głowiński, H. Markiewicz, Wrocław 1988.
Genologia dzisiaj, red. W. Bolecki i I. Opacki, Warszawa 2000.
M. Głowiński, Gatunek literacki i problemy poetyki historycznej, w zbiorze: Problemy teorii literatury, Wrocław 1976, s. 2.
K.W. Hempfer, Teoria gatunków, w: Studia z teorii literatury (zob. Genette).
G.R. Kaiser, O dynamice gatunków literackich, “Pamiętnik Literacki” 1989, nr 2.
A. Lefevere, Systemy w stanie ewolucji. Relatywizm historyczny a badanie gatunku, “Pamiętnik Literacki” 1989, nr 2.
H. Markiewicz, Rodzaje i gatunki literackie, w: Główne problemy wiedzy o literaturze, Kraków 1965 (lub wyd. nast.).
T. Michałowska, Poetyka i poezja, Warszawa 1982, cz. I. Rodzaj, gatunek (szczególnie rozdz. O gatunku w poetyce i poezji staropolskiej).
I. Opacki, Krzyżowanie się postaci gatunkowych jako wyznacznik ewolucji poezji, w zbiorze: Problemy teorii literatury, Wrocław 1967.
E. Sarnowska-Temeriusz, Zarys dziejów poetyki, Warszawa 1985, rozdział: W kręgu renesansowej genologii, s. 450-463.
S. Sawicki, Gatunek literacki: pojęcie klasyfikacyjne, typologiczne, politypiczne?, w: Problemy metodologiczne współczesnego literaturoznawstwa, red. H. Markiewicz i J. Sławiński, Kraków 1976.
S. Skwarczyńska, Niedostrzeżony problem podstawowy genologii, w zbiorze: Problemy teorii literatury, Wrocław 1967.
S. Skwarczyńska, Wstęp do nauki o literaturze, t. III, Warszawa 1965.
T. Todorov, O pochodzeniu gatunków, w: Studia z teorii literatury (por. Genette).
Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Warszawa 1988, hasła: gatunek literacki, rodzaj literacki.
Cz. Zgorzelski, Historycznoliterackie perspektywy genologii w badaniach nad liryką, w zbiorze: Problemy teorii literatury, Wrocław 1976, s. 2.

Modele świętości w kulturze europejskiej




Przykładowy plan prezentacji




Temat: MODELE ŚWIĘTOŚCI W KULTURZE EUROPEJSKIEJ. OMÓW PROBLEM NA PODSTAWIE WYBRANYCH TEKSTÓW LITERACKICH.




I. Literatura podmiotu:
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Pod red.: ks. K. Dynarski SAC. Poznań – Warszawa 1997.
Gall Anonim: Kronika polska. Przeł. R. Grodecki, wstęp: M. Plezia. Wrocław 1982.
W. Kadłubek: Kronika polska. Przeł. i oprac. B. Kurbis. Wrocław 1996.
Legenda o św. Aleksym http://www.staropolska.gimnazjum.com.pl/sredniowiecze/poezja_religijna/sw_aleksy_01.html
Kwiatki świętego Franciszka z Asyżu. Przeł. T. Boy – Żeleński. Poznań 2000.
J. Twardowski: Wiersze zebrane: 1932-2002. Warszawa 2002.
E. Orzeszkowa: Gloria victis. Warszawa 1986.

II. Literatura przedmiotu:
T. Michałowska: Średniowiecze. Warszawa 2002.
W. Tatarkiewicz: Historia filozofii, tom I. Warszawa 1993.
A. Guriewicz: Kategorie kultury średniowiecznej. Warszawa 1976.
Słownik języka polskiego. Pod red.: M. Szymczak. Warszawa 1990. (hasło: świętość, hagiografia)
K. Rahner, H. Vorgrimler: Mały słownik teologiczny. Warszawa 1996.
T. Kostkiewiczowa, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński: Słownik terminów literackich. Wrocław 2000.

III. Ramowy plan wypowiedzi

1. Określenie problemu: W kulturze europejskiej pojawił się nie jeden, lecz kilka różnych wzorców świętości. Omówię je, podkreślając podobieństwa między nimi, ale i uwypuklając różnice. Ograniczę się do literatury średniowiecznej i współczesnych realizacji.

2. Kolejność prezentowanych argumentów (treści):
średniowiecze:
– świętość w duchu augustyńskim (asceza) – omówię Legendę o św. Aleksym;
– świętość w duchu franciszkańskim – miłość do życia i świata - Kwiatki świętego Franciszka z Asyżu
– polscy święci prezentowani na łamach kronik Gall Anonim: Kronika polska, W. Kadłubek Kronika polska.
współczesne realizacje:
– poświęcenie dla drugiego człowieka (Gloria victis);
– idee franciszkańskie w poezji księdza Twardowskiego.

3. Wnioski:
– świętość ascetyczna odcina się od człowieka. Asceta rozdaje biednym swój majątek, cierpi upokorzenia i biedę, ale jednocześnie unieszczęśliwia najbliższych;
– franciszkanizm jest skierowany na ludzi i świat. Z augustynizmem łączy go tylko pozbycie się majątku (ale nie dla ascezy, lecz na znak solidarności z ubogimi). Franciszkanizm kocha naturę – dzieło Boże, niesie pomoc chorym i potrzebującym. Z małymi modyfikacjami można by tę filozofię przenieść w dzisiejsze reali;
– na miano prawdziwej świętości zasługuje oddanie życia za drugiego człowieka, ta postawa łączy godny podziwu heroizm, miłość do Boga i człowieka;
– pojęcie świętości nie przeżyło się, wciąż jest aktualne i ewoluuje w stronę humanizmu.


IV. Materiały pomocnicze:
– cytaty z tekstów literackich; jak w załącznikach
- prezentacja w PowerPoint (rzutnik multimedialny, komputer)

piątek, 8 stycznia 2010

bibliografia przedmiotowa Stanisław Wyspiański


Bibliografia dotycząca twórczości STANISŁAWA WYSPIAŃSKIEGO

R. Brandstaetter, Ja jestem Żyd z „Wesela”, Kraków 1995.
S. Brzozowski, Stanisław Wyspiański, [w tegoż:] Współczesna powieść i krytyka, Kraków-Wrocław 1984.
M. Bukowska-Schlieman, „Ja w śnie narodu przeklętym, uspiony”. Stanisława Wyspiańskiego dramaty-sny, Gdańsk 1994.
L. Eustachiewicz, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, Warszawa 1991.
A. Grzymała-Siedlecki, Wyspiański. Cechy i elementy jego twórczości, Kraków 1918.
L. Kaltenbergh, Ogień strzeżony. Opowieść o Stanisławie Wyspiańskim, Warszawa 1964.
S. Kołaczkowski, Stanisław Wyspiański. Rzecz o tragediach i tragizmie, [w tegoż:] Pisma wybrane, t. II, Warszawa 1968.
S. Lack, O Wyspiańskim, [w tegoż:] Wybór pism krytycznych, Kraków 1980.
A. Łempicka, Wyspiański – pisarz dramatyczny. Idee i formy, Kraków 1973.
Magia „Wesela”, pod red. J. Michalika i A. Stafiej, Kraków 2003.
E. Miodońska-Brookes, Studia o kompozycji dramatów S. Wyspiańskiego, Wrocław 1972.
E. Miodońska-Brookes, „Mam ten dar bowiem: patrzę się inaczej”. Szkice o twórczości Stanisława Wyspiańskiego, Kraków 1997.
H. Nelken, Stanisław Wyspiański, Warszawa 1959.
W. Okoń, Stanisław Wyspiański, Wrocław 2001.
A. Okońska, Stanisław Wyspiański, Warszawa 1991.
O. Ortwin, O Wyspiańskim i dramacie, Warszawa 1969.
M. Podraza-Kwiatkowska, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1975.
M. Prussak, „Po ogniu szum wiatru cichego”. Wyspiański i mesjanizm, Warszawa 1993.
T. Sinko, Antyk Wyspiańskiego, Warszawa 1922.
T. Sivert, Mickiewicz na scenie, Warszawa 1957.
S. Srebrny, Sami nie wiecie, co posiadacie, [w tegoż:] Teatr grecki i polski, Warszawa 1984.
R. Taborski, Dramaty Stanisława Wyspiańskiego na scenie do 1939 roku, Warszawa 1994.
R. Węgrzyniak, Encyklopedia „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, Kraków 2001.
R. Węgrzyniak, Wokół „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego, Wrocław 1990.
„Wesele” we wspomnieniach i krytyce, oprac. A. Łempicka, Kraków 1970.
K. Wyka, Długie narodowe noce, [w tegoż:] Łowy na kryteria, Warszawa 1965.
Wyspiański w oczach współczesnych, oprac. L. Płoszewski, Kraków 1971.
K. Zbijewska, Przybliżyć „Wesele”, Kraków 2000.
F. Ziejka, W kręgu mitów polskich, Kraków 1977.

bibliografia przedmiotowa Władysław Stanisław Reymont

Bibliografia przedmiotowa dotycząca twórczości WŁADYSŁAWA STANISŁAWA REYMONTA



Inny Reymont, red. W. Książek-Bryłowa, Lublin 2002.
J. Gmitruk, W chłopie żyje i odradza się naród… Rok Reymontowski, Warszawa 2000.
T. Jodełka-Burzecki, Reymont przy biurku: z zagadnień warsztatu pisarskiego, Warszawa 1978.
B. Koc, O „Ziemi obiecanej” Reymonta, Wrocław 1990.
B. Kocówna, Władysław Reymont, Warszawa 1973.
S. Lichański, Władysław Stanisław Reymont, Warszawa 1984.
L. Tatarowski, Człowiek, kultura, sacrum: o „Chłopach” Reymonta, Wrocław 2002.
M. Rzewuska, Struktura całości, [w:] „Chłopi” Reymonta, Warszawa 1950, s. 94-101.
P. Skrzypczak, Filmowe panoramy społeczeństwa polskiego XIX wieku, Toruń 2004.
B. Utkowska, Poza powieścią: małe formy epickie Reymonta, Kraków 2004.
K. Wyka, Reymont, czyli ucieczka do życia, Warszawa 1979.
F. Ziejka, Wstęp, [w:] W.S. Reymont, Chłopi, t. 1-2, Wrocław 1999.

bibliografia przedmiotowa Leopold Staff

Bibliografia przedmiotowa dotycząca twórczości LEOPOLDA STAFFA



M. Jastrun, Wstęp, [w:] L. Staff, Wybór poezji, przypisy oprac. M. Bojarska, Wrocław 1985.
I. Maciejewska, Leopold Staff: warszawski okres twórczości, Warszawa 1973.
I. Maciejewska, Wiersze Leopolda Staffa, Warszawa 1987.
W. Madyda, Motywy antyczne w poezji Leopolda Staffa, Wrocław 1962.
Poezja Leopolda Staffa: interpretacje, pod red. A. Czabanowskiej-Wróbel, P. Próchniaka i M. Stali, Kraków 2005.
M. Szczot, Klasycyzm Leopolda Staffa, Poznań 2004.
M. Wyka, Leopold Staff, Warszawa 1985.

bibliografia przedmiotowa Jan Kasprowicz

Bibliografia przedmiotowa dotycząca twórczości JANA KASPROWICZA



K. Górski, Jan Kasprowicz. Studia, Warszawa 1977.
A. Kogutkowa, Na Harendzie u Kasprowicza, Zakopane 1996.
R. Loth, Jan Kasprowicz, Wrocław 1994.
B. Sieradzka-Baziur, Między błogosławieństwem a przekleństwem. Zagadnienia języka religijnego w twórczości Jana Kasprowicza, Kraków 2006.
J.J. Lipski, Wstęp, [w:] J. Kasprowicz, Wybór poezji, Wrocław 1990.
S.K. Zimmer, Z chałupy na Parnas, Londyn 1968.

bibliografia przedmiotowa Kazimierz Przerwa-Tetmajer


Bibliografia dotycząca twórczości KAZIMIERZA PRZERWY-TETMAJERA

J. Bajda, Poezja a sztuki piękne: o świadomości estetycznej i wyobraźni plastycznej Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Warszawa 2003.
K. Jabłońska, Kazimierz Tetmajer. Próba biografii, Kraków 1969.
J. Jakóbczyk, Kazimierz Przerwa-Tetmajer: zbliżenia, Katowice 2001.
J. Krzyżanowski, Wstęp, [w:] K. Przerwa-Tetmajer, Poezje wybrane, Wrocław 1968.
Poezja Kazimierza Tetmajera: interpretacje, pod red. A. Czabanowskiej-Wróbel, P. Próchniaka, M. Stali, Kraków 2003.

bibliografia - Młoda Polska

Bibliografia dotycząca epoki:

MŁODA POLSKA

J. Bajda, Na przełomie wieków: Młoda Polska, Wrocław 2002.
J. Bajda, Młoda Polska, Wrocław 2003.
G. Borkowska, Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej, Warszawa 1996.
S. Brzozowski, Legenda Młodej Polski, Kraków 2001.
A. Czabanowska-Wróbel, Dziecko. Symbol i zagadnienie antropologiczne w literaturze Młodej Polski, Kraków 2003.
L. Eustachiewicz, Dramaturgia Młodej Polski: próba monografii dramatu z lat 1890-1918, Warszawa 1986.
W. Feldman, Współczesna literatura polska 1864-1918, t. 1-2, Kraków 1985.
H. Filipkowska, Poezja religijna Młodej Polski, [w:] Polska liryka religijna, pod red. S. Sawickiego, P. Nowaczyńskiego, Lublin 1984.
M. Głowiński, Powieść młodopolska, Wrocław 1969.
W. Gutowski, Z próżni nieba ku religii życia: motywy chrześcijańskie w literaturze Młodej Polski, Kraków 2001.
A. Hutnikiewicz, Młoda Polska, Warszawa 2004.
E. Ihnatowicz, Literatura polska drugiej połowy XIX wieku: (1864-1914), Warszawa 2000.
Inspiracje i motywy biblijne w literaturze pozytywizmu i Młodej Polski, pod red. H. Filipkowskiej, S. Fity, Lublin 1999.
J.Z. Jakubowski, Wstęp, [w:] Poetki Młodej Polski, oprac. J.Z. Jakubowski, Warszawa 1963.
J. Kolbuszewski, Tatry w literaturze polskiej, cz. 1, 1805-1888, cz. 2, 1889-1939, Kraków 1982.
S. Kolbuszewski, Romantyzm i modernizm, Katowice 1959.
J. Krzyżanowski, Neoromantyzm polski 1890-1918, Wrocław 1980.
J. Kulczycka-Saloni, Literatura polska lat 1876-1902 a inspiracje Emila Zoli, Wrocław 1974.
Literatura Młodej Polski: między XIX a XX wiekiem, pod red. E. Paczoskiej i J. Sztachelskiej, Białystok 1998.
Młodopolski świat wyobraźni. Studia i eseje, pod red. M. Podrazy-Kwiatkowskiej, Kraków 1977.
A.Z. Makowiecki, Wokół modernizmu. Szkice, Warszawa 1985.
A.Z. Makowiecki, Młoda Polska, Warszawa 1981.
Modernizm i feminizm: postacie kobiece w literaturze polskiej i obcej, red. E. Łoch, Lublin 2001.
J. Orska, Przełom awangardowy w dwudziestowiecznym modernizmie w Polsce, Kraków 2004.
M. Podraza-Kwiatkowska, Somnambulicy. Dekadenci. Herosi. Studia i eseje o literaturze Młodej Polski, Kraków 1985.
M. Podraza-Kwiatkowska, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski. Teoria i praktyka, Kraków 1975.
M. Podraza-Kwiatkowska, Wolność i transcendencja. Studia i eseje o Młodej Polsce, Kraków 2001.
I. Sikora, Symbolika kwiatów w poezji Młodej Polski, Szczecin 1987.
A. Sieradzka, Nie tylko peleryna: moda okresu Młodej Polski w życiu i sztuce, Warszawa 2003.
M. Stala, Metafora w liryce Młodej Polski. Metamorfozy widzenia poetyckiego, Warszawa 1988.
T. Walas, Ku otchłani. (Dekadentyzm w literaturze polskiej 1890-1905), Kraków 1986.
K. Wyka, Młoda Polska, t. 1-2, Kraków 1977.
K. Wyka, Modernizm polski, Kraków 1968.
Z problemów literatury polskiej XX wieku, t. 1: Młoda Polska, red. J. Kwiatkowski, Z. Żabicki, Warszawa 1965.

bibliografia przedmiotowa Henryk Sienkiewicz

Bibliografia dotycząca twórczości HENRYKA SIENKIEWICZA



M. Balon, „Quo vadis” bez tajemnic, Kraków 2001.
L.T. Błaszczyk, Henryk Sienkiewicz w muzyce, Warszawa 2000.
T. Bujnicki, A. Helman, „Potop” Henryka Sienkiewicza: powieść i film, Warszawa 1977.
T. Bujnicki, A. Rataj, Trylogia Sienkiewicza: leksykon, Kraków 1998.
H. Bursztyńska, Kraszewski, Orzeszkowa, Sienkiewicz: studia i szkice, Kraków 1998.
L. Eustachiewicz, „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza, Warszawa 1983.
W.M. Grochowski, Galopem przez „Ogniem i mieczem”, Warszawa 1999.
E. Jastrzębowska, Rzym w czasach Quo vadis, Warszawa 2001.
M. Kosman, Na tropach bohaterów Trylogii, Warszawa 1966.
M. Kosman, Quo vadis: prawda i legenda, Poznań 2000.
J. Krzyżanowski, Henryk Sienkiewicz, Warszawa 1986.
J. Krzyżanowski, Henryk Sienkiewicz: kalendarz życia i twórczości, Warszawa 1956.
Henryk Sienkiewicz: twórczość i recepcja, pod red. L. Ludorowskiego, Lublin 1991.
L. Ludorowski, Henryka Sienkiewicza sztuka reportażu podróżniczego, Lublin 2001.
A. Ładyka, Henryk Sienkiewicz, Warszawa 1971.
K. Łukaszewicz, Sto dni Hoffmana czyli Jak powstawało „Ogniem i mieczem”, Warszawa 1999.
S. Majchrowski, Pan Sienkiewicz, Warszawa 2000.
A. Stoff, Jeszcze o Trylogii, Radom 2004.
J. Szczublewski, Sienkiewicz: żywot pisarza, Warszawa 2006.
E. Szonert, Spotkania z Sienkiewiczem: studia, szkice, sylwetki, Warszawa 1987.
Z. Szweykowski, Trylogia Sienkiewicza i inne szkice o twórczości pisarza, Poznań 1973.
B. Wachowicz, Dom Sienkiewicza, Warszawa 2005.
B. Wachowicz, Marie jego życia, Warszawa 1994.
W. Zawistowski, Kto jest kim w Trylogii Henryka Sienkiewicza?, Gdańsk 1999.
T. Żabski, Sienkiewicz, Wrocław 1998.
S. Żak, Polscy nobliści, Kielce 2001.
Z. Żyburtowicz, Ogniem i mieczem: portret filmu, Warszawa 1998.

bibliografia przedmiotowa Bolesław Prus


Bibliografia dotycząca twórczości BOLESŁAWA PRUSA

J. Bachórz, Wstęp [w:] B. Prus, Lalka, Wrocław 1991.
B. Bobrowska, Bolesław Prus – mistrz pozytywistycznej kroniki, Białystok 1999.
B. Bobrowska, Małe narracje Prusa, Gdańsk 2004.
Bolesław Prus – pisarz – publicysta – myśliciel, pod red. M. Woźniakiewicz-Dziadosz i S. Fita, Lublin 2002.
S. Godlewski, L.B. Grzeniewski, H. Markiewicz, Śladami Wokulskiego. Przewodnik literacki po warszawskich realiach „Lalki”, Warszawa 1957.
Jubileuszowe „żniwo u Prusa”, red. Z. Przybyła, Częstochowa 1998.
K. Kłosińska, Fantazmaty: Grabiński, Prus, Zapolska, Katowice 2004.
J. Kulczycka-Saloni, Bolesław Prus, Warszawa 1975.
J. Kulczycka-Saloni, Nowelistyka Bolesława Prusa, Warszawa 1967.
W. Labuda, Studium o „Antku” Prusa. Recepcja, konstrukcja, konteksty, Wrocław 1982.
„Lalka” i inne. Studia w stulecie polskiej powieści realistycznej, pod red. J. Bachórza i M. Głowińskiego, Warszawa 1992.
J.A. Malik, „Lalka”: historie z różnych światów, Lublin 2005.
H. Markiewicz, „Lalka” Bolesława Prusa, Warszawa 1967.
H. Markiewicz, „Lalka”, [w tegoż:] Prus i Żeromski. Rozprawy i szkice literackie, Warszawa 1964.
H. Markiewicz, Co się stało z „Lalką”?, [w tegoż:] Literatura i historia, Kraków 1994.
Nowele i opowiadania Bolesława Prusa, oprac. I. Nowacka, Lublin 1996.
E. Paczoska, „Lalka”, czyli rozpad świata, Białystok 1995.
E. Pieścikowski, Bolesław Prus, Poznań 1998.
Z. Przybyła, „Lalka” Bolesława Prusa: semantyka, kompozycja, konteksty, Rzeszów 1995.
W. Sonczyk, Bolesław Prus – publicysta, redaktor, teoretyk prasy, Warszawa 2000.
Z. Szweykowski, Twórczość Bolesława Prusa, Warszawa 1972.
O. Tokarczuk, Lalka i perła, Kraków 2001.

bibliografia przedmiotowa Eliza Orzeszkowa


Bibliografia dotycząca twórczości ELIZY ORZESZKOWEJ

J. Bachórz, Pozytywistka na rozdrożu, [w:] Przełom antypozytywistyczny w polskiej świadomości kulturowej końca XIX wieku, pod red. T. Bujnickiego i J. Maciejewskiego, Wrocław 1986.
J. Bachórz, Wstęp [w:] E. Orzeszkowa, Nad Niemnem, Wrocław 1996.
A. Baczewski, Nad Niemnem: natura i człowiek, Rzeszów 1995.
G. Borkowska, Dialog powieściowy i jego konteksty (na podstawie twórczości Elizy Orzeszkowej), Wrocław 1988.
G. Borkowska, Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej, Warszawa 1996.
H. Bursztyńska, Kraszewski, Orzeszkowa, Sienkiewicz: studia i szkice, Kraków 1998.
J. Detko, Eliza Orzeszkowa, Warszawa 1971.
H. Gacowa, Eliza Orzeszkowa, Wrocław 1999.
E. Jankowski, Eliza Orzeszkowa, Warszawa 1980.
K. Kłosiński, „Mimesis” w chłopskich powieściach Orzeszkowej, Katowice 1990.
E. Łoch, Topos dworu w „Nad Niemnem” i w wybranych utworach nowelistycznych Elizy Orzeszkowej, [w:] Nowe stulecie trójcy powieściopisarzy, pod red. A.Z. Makowieckiego, Warszawa 1992.
A. Martuszewska, Pozycja narratora w powieściach tendencyjnych Elizy Orzeszkowej, Gdańsk 1970.
J. Tynecki, Orzeszkowej efekt obcości. Proces mieszczanienia we wczesnych powieściach pisarki, [w tegoż:] Światopogląd pozytywizmu. Wybór pism, Łódź 1996.
Twórczość Elizy Orzeszkowej, red. K. Stępnik, Lublin 2001.
Wokół „Nad Niemnem”, red. J. Sztachelska, Białystok 2001.
C. Zalewski, Powracająca fala: mityczne konteksty wybranych powieści Bolesława Prusa i Elizy Orzeszkowej, Kraków 2005.
M. Żmigrodzka, Eliza Orzeszkowa, [w:] Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku, seria IV: Literatura polska w okresie realizmu i naturalizmu, pod red. J. Kulczyckiej-Saloni, H. Markiewicza i Z. Żabickiego, Warszawa 1966, t. 2.
M. Żmigrodzka, Orzeszkowa. Młodość pozytywizmu, Warszawa 1965.

bibliografia przedmiotowa Maria Konopnicka


Bibliografia dotycząca twórczości: MARII KONOPNICKIEJ

J. Baculewski, Maria Konopnicka, Warszawa 1978.
B. Bobrowska, Konopnicka na szlakach romantyków, Warszawa 1997.
I. Borecka, Magiczna książka Marii Konopnickiej, Wrocław 1998.
A. Brodzka, Maria Konopnicka, Warszawa 1965.
A. Brodzka, O nowelach Marii Konopnickiej, Warszawa 1958.
T. Budrewicz, Wiersze pozytywistów: interpretacje, Katowice 2000.
T. Budrewicz, Konopnicka. Szkice historycznoliterackie, Kraków 2000.
T. Czapczyński, Tułacze lata Marii Konopnickiej, Łódź 1957.
S. Fita, Maria Konopnicka, [w:] Warszawa pozytywistów, pod red. J. Kulczyckiej-Saloni i E. Ihnatowicza, Warszawa 1992.
Maria Konopnicka: nowe studia i szkice, pod red. J.Z. Białka i T. Budrewicza, Kraków 1995.
D. Kicińska, Baśń i baśniowość w twórczości Marii Konopnickiej, Kraków 2000.
B. Kuczera-Chachulska, Przemiany form i postaw elegijnych w liryce polskiej XIX wieku. Mickiewicz – Słowacki – Norwid – Faleński – Asnyk – Konopnicka, Warszawa 2002.
B. Leśmian, Maria Konopnicka, [w:] Szkice literackie, oprac. J. Trznadel, Warszawa 1959.
B. Mazan, Wstęp, do: M. Konopnicka, Umiem być ptakiem. Wybór poezji, Łódź 1990.
Miejsca Konopnickiej: przeżycia, pejzaż, pamięć, pod red. T. Budrewicza i M. Zięby, Kraków 2002.
E. Paczoska, Marysia i osieroceni, [w:] Sto lat baśni polskiej, pod red. G. Leszczyńskiego, Warszawa 1995.
M. Szypowska, Konopnicka, jakiej nie znamy, Warszawa 1977.

bibliografia przedmiotowa Adam Asnyk


Bibliografia dotycząca twórczości ADAMA ASNYKA

A. Baczewski, Szkice literackie. Asnyk, Konopnicka, Herbert, Rzeszów 1991.
A. Baczewski, Poezja Adama Asnyka, Rzeszów 1991.
J. Krzyżanowski, Poeta czasów niepoetyckich, [w tegoż:] W kręgu wielkich realistów, Kraków 1962.
E. Kucharski, Twórczość liryczna Asnyka, Kraków 1924.
B. Kuczera-Chachulska, Przemiany form i postaw elegijnych w liryce polskiej XIX wieku. Mickiewicz – Słowacki – Norwid – Faleński – Asnyk – Konopnicka, Warszawa 2002.
Z. Mocarska-Tycowa, Wybory i konieczności. Poezja Adama Asnyka wobec gustów estetycznych i najważniejszych pytań swoich czasów, Toruń 1990.
Z. Szweykowski, Liryka Asnyka a pozytywizm polski, [w tegoż:] Nie tylko o Prusie. Szkice, Poznań 1967.
M. Szypowska, Asnyk znany i nieznany, Warszawa 1971.
J. Tretiak, Adam Asnyk jako wyraz swojej epoki, Kraków 1922.

bibliografia - pozytywizm

Opracowania dotyczące epoki:

POZYTYWIZM

H. Markiewicz, Literatura pozytywizmu, Warszawa 2000.
H. Markiewicz, Pozytywizm, Warszawa 1986.
G. Borkowska, Pozytywiści i inni, Warszawa 1996.
Dziedzictwo literackie powstania styczniowego, pod red. J.Z. Jakubowskiego, J. Kulczyckiej-Saloni, S. Frybesa, Warszawa 1964.
E. Ihnatowicz, Literacki świat rzeczy: o realiach w pozytywistycznej powieści obyczajowej, Warszawa 1995.
E. Ihnatowicz, Literatura polska drugiej połowy XIX wieku, Warszawa 2000.
L. Kołakowski, Filozofia pozytywistyczna: od Hume’a do Koła Wiedeńskiego, Warszawa
H. Kozłowska-Sabatowska, Ideologia pozytywizmu galicyjskiego 1864-1881, Wrocław 1978.
J. Kulczycka-Saloni, Literatura polska lat 1876-1902 a inspiracje Emila Zoli, Wrocław 1974.
2003.
A. Martuszewska, Poetyka polskiej powieści dojrzałego realizmu, Wrocław 1977.
G. Matuszek, Naturalistyczne dramaty, Kraków 2001.
Programy i dyskusje literackie okresu pozytywizmu, oprac. J. Kulczycka-Saloni, Wrocław 1985.
E. Paczoska, Krytyka literacka pozytywistów, Wrocław 1988.
Przełom antypozytywistyczny w polskiej świadomości kulturowej końca XIX wieku, pod red. T. Bujnickiego i J. Maciejewskiego, Wrocław 1986.
J. Tynecki, Światopogląd pozytywizmu: wybór pism, Łódź 1996.
J. Tomkowski, Mój pozytywizm, Warszawa 1993.
A. Baczewski, W kręgu myśli pozytywistycznej: niektóre aspekty wymowy filozoficznej dzieł literatury polskiej po powstaniu styczniowym, Rzeszów 1986.
W literackim kręgu pozytywizmu i Młodej Polski: studia i szkice, pod red. W. Hendzla i Z. Piaseckiego, Opole 1999.
Z domu niewoli: sytuacja polityczna a kultura literacka w drugiej połowie XIX wieku, pod red. J. Maciejewskiego, Wrocław 1988.

czego tu nie będzie?

Na pewno nie będzie tu:
- gotowych prac do wykorzystania
- ściąg
- opracowań lektur

Co tu będzie:
- podpowiedzi, jak ugryźć temat
- wskazówki bibliograficzne

NIE PISZĘ TEŻ PRAC NA ZAMÓWIENIE!